Extra land­bouw­grond voor de Lutkemeer? Dit is oude wijn in nieuwe zakken

“Nog eens 9 hectare van de zwaarbevochten Lutkemeerpolder blijft groen”, kopte Het Parool onlangs. Op het eerste gezicht lijkt dit op een overwinning voor Amsterdammers met een groen hart, maar niets is minder waar. De indruk wordt gewekt dat er extra hectaren zijn vrijgespeeld, terwijl het in werkelijkheid om grond gaat die al sinds mensenheugenis in gebruik is als landbouwgrond. Wat we van de gemeente krijgen, is niets meer dan oude wijn in nieuwe zakken.

Op 21 november kondigde de gemeente aan “een kavel vrij te gaan geven voor stadslandbouw of natuurontwikkeling in Tuinen van West”. De kavel meet negen hectare en ligt pal ten noordoosten van het bedrijventerrein dat in de polder wordt gebouwd. Al in 2008 besloot de gemeenteraad dat dit stuk grond ook op de lange termijn een groene bestemming zou houden: agrarische natuur, natuurgerichte recreatie en/of natuurbeheer. Wat nu als nieuws verpakt wordt, is in de werkelijkheid een oud plan dat nog op uitvoering wacht.

Helaas is het niet de eerste keer dat er een addertje onder het gras van de Lutkemeerpolder blijkt te zitten. Eerder werd met groen elan aangekondigd dat ecologische zorgboerderij De Boterbloem van de ondergang werd gered, samen met drie hectare van de omringende grond. Dat is te prijzen. Maar wat er echter niet bij werd verteld is dat er nu even verderop juist drie hectare éxtra bebouwing wordt gerealiseerd. Van een echt groene koerswijziging is dus helemaal geen sprake.

Ondertussen gaat de bouw van bedrijventerrein ‘Business Park Amsterdam Osdorp’ (BPAO) onverminderd door. De distributiecentra die hier worden neergezet staan straks bovenop biologische en vruchtbare landbouwgrond, terwijl de vrijgegeven kavel die nu in het nieuws is, juist jarenlang bespoten is met gif. Het is de wereld op zijn kop!

De gemeente presenteert het bedrijventerrein dat uit de grond wordt gestampt als een duurzaam paradepaardje. Tussen de megamagazijnen moet namelijk een ‘groene allee’ komen waar Amsterdammers kunnen picknicken en jeu de boulen, alleen dan wel ingesloten door twaalf meter hoge wanden en ronkende vrachtwagens – een dystopisch toekomstbeeld.

Het huidige college heeft de mond vol van sociale cohesie, korte ketens en donuteconomie, maar als puntje bij paaltje komt, gaat het gewoon om ouderwets verdienen. Want ja, landbouwgrond uitgeven als bedrijventerrein zorgt voor een explosieve stijging van de grondprijs en is daarmee een serieus verdienmodel. Zo blijven steden groeien, groeien, groeien, tot er geen planeet meer over is.