Schrif­te­lijke vragen inzake het voor­zorg­beleid  bij elek­tro­mag­ne­tische velden

Indiendatum: mei 2018
Antwoorddatum: 3 jul. 2018

1. Is het college bekend met het onderzoek van de Gezondheidsraad?
Antwoord:
Ja, het college is bekend met het advies van de Gezondheidsraad en met de reactie van de staatssecretaris op het advies.

2. Zijn er in Amsterdam woningen waar de magneetveldsterkte te hoog is volgens het voorzorgbeleid dat de Gezondheidsraad hanteert, doordat ze te dicht in de buurt van ondergrondse hoogspanningskabels en andere bronnen van magnetische velden staan?
Antwoord:
Ja, het gaat daarbij vooral om situaties waar woningen naast of boven inpandige transformatorhuisjes zijn gesitueerd. In de meeste gevallen gaat het dan om delen van één of enkele kamers van een woning.

3. Wordt er bij bestaande bouw en nieuwbouw rekening gehouden met de locatie en sterkte van een elektromagnetisch veld en het voorzorgbeleid dat de Gezondheidsraad aanbeveelt? Zo ja, wat zijn de richtlijnen? Zo nee, waarom niet?
Antwoord:
Ja, bij bestaande bouw en nieuwbouw wordt er rekening gehouden met de locatie en sterkte van een elektromagnetisch veld en het voorzorgbeleid dat de Gezondheidsraad aanbeveelt.

Bij bestaande situaties waar mensen zich zorgen maken over de aanwezigheid van een transformatorruimte of andere onderdelen van de elektriciteits infrastructuur in de nabijheid van hun woning is het meestal onmogelijk iets te wijzigen aan die infrastructuur of de plaats van de woning. De GGD kan dan adviseren over de inrichting van de woning. In veel gevallen is het mogelijk om bijvoorbeeld kinderen in andere kamers van de woning te laten slapen, waardoor kinderen niet langdurig verblijven in een magneetveld dat sterker is dan 0,4 microtesla.
Amsterdam heeft (als enige gemeente in Nederland) sinds 2006 beleid dat voor nieuwe situaties rekening houdt met magnetische velden van andere bronnen van elektriciteit dan hoogspanningslijnen. Een onderstation zet hoogspanning (meestal 50.000 Volt) die via een ondergrondse kabel binnenkomt om in stroom van 10.000 Volt. Die gaan via kabels dan weer verder naar transformatorstations (vaak transformatorhuisjes genoemd) die het voltage omzetten van 10.000 Volt naar 23o en 380 Volt. In Amsterdam staan 23 onderstations. In opdracht van de gemeente heeft TNO deze in 2006 allemaal onderzocht. Er waren rond deze 23 onderstations slechts enkele (delen van) woningen of tuinen waar een overschrijding van de magneetveldzone werd gevonden. Alle bewoners van deze woningen zijn bezocht en met de bewoners is een oplossing gevonden als er zorgen waren.
De kern van het beleid is dat er in nieuwe situaties naar wordt gestreefd dat kinderen niet langdurig verblijven op plaatsen waar de jaargemiddelde magnetische fluxdichtheid hoger is dan 0,4 microtesla (?T). Dat betekent dat er in principe geen nieuwe gevoelige functies waar kinderen langdurig kunnen verblijven (zoals woningen, kinderdagverblijven en scholen) op die plaatsen worden gerealiseerd.
Bij de plaatsing van onderstations en ondergrondse hoogspanningskabels wordt hier rekening mee gehouden. Daarnaast wordt door de netbeheerder de planning van ondergrondse hoogspanningskabels in specifieke situaties aangepast om ervoor te zorgen dat gevoelige bestemmingen buiten de magneetveldzone blijven.